We zijn in Zweden!

Joehoe, we hebben Zweden gehaald. De afstanden vallen toch een klein beetje tegen, dus veel gevaren afgelopen dagen.  
Eergisteren hebben we met pijn in ons hart, en Emiel een paar vrienden rijker, Fejo achtergelaten. Voordat we vertrokken wilde Emiel onze loopplank graag toch wat smaller, want het was toch niet zo'n handig ding op de boot. Elke keer als we willen zeilen, moet hij naar binnen, omdat anders mogelijk het voorzeil eraan blijft haken. Emiel vroeg een paar mannen in de haven of zij misschien een zaag te leen hadden. Waarop zei zeiden, dat ga je niet met de hand doen. Kom mee! De loopplank werd op de zaagtafel gelegd en was zo doormidden. Daarna was het tijd voor een biertje ;-) Vervolgens werd er door een ander wat vastgeschroefd, en na nog een biertje vond weer een ander dat de rand nog geschaafd moest worden. Erg leuk en fijn, al die hulp en gezelligheid.

Toen op weg naar Stubbekobing. Veel wind uit de verkeerde richting, maar ja, we willen toch graag verder... Dus maar weer op de motor. Wel een mooie tocht tussen de Deense eilanden door. Stubbekobing is een mooi plaatsje om te zien, maar wel erg weinig leven. Eerst dachten we dat het er aan lag, dat we rond etenstijd er doorheen liepen. Maar dinsdag was het niet heel veel beter. Weinig mensen op straat en veel winkels dicht.

Eén van de leuke dingen van reizen is, dat je in veel verschillende buitenlandse supermarkten komt. Zo waren we helemaal fan van de Edeka in Rendsburg. Een enorme supermarkt, met zelfs een saladebar. Het supermarktje in Fejo was superklein, maar wel heel kneuterig. En die in Stubbekoping was nogal rommelig, maar kon je wel weer je eigen bonen malen.

Dinsdag wilden we eerst wachten tot de wind iets minder werd. Het werd uiteindelijk wel een klein beetje minder, dus tegen drieën toch maar gaan varen. De reis ging naar Klintholm Havn op het eiland Mon. Het was een pittig tochtje. Vanuit Stubbekobing vaar je eerst tussen de eilanden Falster en Mon door, waarna je op open zee komt. Wij voeren aan lagerwal en door de noordoostenwind waren er flinke golven. Dus dat was vooral met de kop in de wind om niet misselijk te worden. Nog wel lekker een stukje kunnen zeilen. 

Wat een leuke haven is Klintholm Havn. Het is eigenlijk meer een soort dorp, met vakantiewoningen, restaurants en een supermarkt. We lagen heerlijk beschut achter een aantal vakantiewoningen. Naast ons lag een Nederlands stel, die de boot in Duitsland hebben liggen en al een aantal jaar de Oostzee "onveilig" maken tijdens de zomers. Fijn om hun ervaringen te horen. 

Mon is vooral bekend om zijn krijtrotsen. Deze zijn zo'n 145 meter hoog en zien er erg mooi uit. Aan de ene kant hadden we ze nog wel willen bezoeken, maar het was erg ver van de haven. En het weer was vandaag uitstekend om de oversteek naar Zweden te maken. Dus we hebben toch maar voor dat laatste gekozen en de krijtrotsen alleen vanaf de zee bewonderd.

De trip was vandaag prima. Behalve dat de wind weer een eigen wil had en het deze keer vooral liet afweten, was het heerlijk op het water. Wat een leegte op de Oostzee. Dankzij het AIS-systeem kunnen we precies zien waar andere boten varen. Op een bepaald moment waren we in een straal van ruim 20 km helemaal alleen. Muziekje aan en genieten maar! 
Na zo'n 6 uur varen, zijn we neergestreken in Gistlöv läge, een dorpje direct naast Trelleborg. We zijn in Zweden!